YUNUS EMRE KAYNAKÇASI

Yunus Emre üzerine çalışma yapacaklar için hazırlanmış bir kaynakça taramasıdır.

ALIÇLI, S. (1966). Yunus Emre’de İnsanlık. Türk Yurdu , 117-120.

AYDIN, M. (1995). Uluslararası Yunus Emre Sempozyumu Bildirileri: Yunus’tan Mesajlar. (İ. Baştuğ, Dü.) Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.

AYDIN, M. (1995). Yunus Emre, Nasreddin Hoca ve Hacı Bektaş Veli Düşüncesinde Hoşgörü: Yunus Emre’nin Dünyası ve Hoşgörü. (Ş. Özdemir, Dü.) Ankara: Ümit Yayıncılık.

AYHAN, H. (1982). Eğitime Giriş ve İslamiyet’in Eğitime Getirdiği Değerler. İstanbul: Damla Yayınevi.

COŞAN, M. E. (1995). Yunus Emre ve Tasavvuf. (M. Erkaya, Dü.) İstanbul: Seha Neşriyat.

ÇUBUKÇU, İ. A. (1995). Tasavvuf ve Sevgi. İstanbul.

ERGÜN, M. (2011). Tasavvuf Eğitimi ve Yunus Emre. X. Uluslararası Yunus Emre Bilgi Şöleni. Eskişehir.

FERSAHOĞLU, Y. (2000). Din Eğitimi ve Öğretiminde Duygu Transferi. MÜİF Dergisi .

FRAGER, R. (1997). Essential Sufism. (J. Fadiman, & R. Frager, Dü) San Francisco: Herper San Francisco.

GÖLPINARLI, A. (1965). Risaletü-n Nüshiye ve Divan. (A. Gölpınarlı, Dü.) İstanbul.

GÖLPINARLI, A. (1961). Yunus Emre ve Tasavvuf. İstanbul: Remzi Kitabevi4.

HAKKI, E. İ. (2011). Marifetname. (C. Durmuş, & K. Kara, Çev.) İstanbul: Erkam Yayınları.

KAYIKLIK, H. (2011). Tasavvuf Psikolojisi. Ankara: Akçağ Yayınları.

KOÇ, E. (2003). Yunus Emre Düşüncesinde Aşk ve Eğitim. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi , 9 (26), 250.

KÜÇÜK, S. (1995). Yunus Emre’ye Göre Bilgi. Uluslararası Yunus Emre Sempozyumu Bildirileri (s. 417). Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.

MEYDAN, H. (2015). Din Eğitiminde Manevi Boyut. İstanbul: Dem Yayınları.

OCAK, A. Y. (1999). Osmanlı İmparatorluğunda Marjinal Sufilik: Kalenderiler. Ankara: Türk Tarih

Kurumu Basımevi.

OCAK, A. Y. (2016). Türk Sufiliğine Bakışlar: Türkiye’de Kültürel İdeolojik Eğilimler ve Bir 13. – 14. Yüzyıl Türk Halk Sufisi Olarak Yunus Emre’nin Kimliği. İstanbul: İletişim Yayınları.

OCAK, A. Y. (2016). Türk Sufiliğine Bakışlar: Türkiye’de Yunus Emre Araştırmaları Üzerinde Genel Bir Değerlendirme ve Yunus Emre Problemi. İstanbul: İletişim Yayınları.

ORUÇ, C. (2010). Okul Öncesi Dönemde Dini Duygunun Kökenleri ve Gelişimi. Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi , 10 (3), 80.

ÖZBAY, H., & Tatçı, M. (1991). Yunus Emre ile İlgili Makalelerden Seçmeler. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.

PEKOLCAY, N. (1995). Uluslararası Yunus Emre Sempozyumu Bildirileri: Yunus Emre’de ki İlahi Aşkın Kaynağının Kişiliği ve Sanatının Oluşmasına Etkileri. Ankara: Türk Tarik Kurumu Basımevi.

TAHRALI, M. (1995). Uluslararası Yunus Emre Sempozyumu Bildirileri: Yunus Emre’nin Şiirlerinde Tasavvufi Mefhumların Akisleri. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.

TATÇI, M. (1998). Yunus Emre Divanı. Ankara: Akçağ Yayınları.

TATÇI, M. (1989). Yunus Emre’de Bilgi. Milli Eğitim (82).

TOPÇU, N. (1966). Yunus Emre’de Vahdet-i Vücud. Türk Yurdu , 81,87

Bizi Takip Edin❤️

Diyariedebiyat.com ailesi olarak sunduğumuz paylaşım ve içerikleri yakından takip etmek için sosyal medyada bizi takip edin.

📌İnstagram hesabımızı takip etmek için tıklayın.

📌Facebook grubumuza katılmak için tıklayınız.