BİREYİN İÇ DÜNYASINI ESAS ALAN ESERLERİN ÖZELLİKLERİ

✏️Cumhuriyet Dönemi 1950 – 1980 arasında milli edebiyat ve sosyal gerçekçi roman tarzlarından farklı olarak ortaya çıkmıştır. Bir topluluk ya da ortak anlayıştan çok farklı farklı dünya görüşündeki yazarların eserlerinde değindikleri ruh tahlillerine göre yapılmış bir sınıflandırmadır.

✏️Olay değil, birey ön plandadır.

✏️Olayın birey üzerinde bıraktığı etki konu olarak işlenir.

✏️Birey-toplum, geçmiş-şimdi çatışmaları, bu romanların temalarının ana kaynağıdır.

✏️Eserlerde hakim duygu “özlem”dir.

✏️Yazarlar; mutlu çocukluk yıllarına, geçmişte kalmış bireysel ve toplumsal değerlere özlem çeker.

✏️Toplumun her kesiminden insan yalnızlığı ve sorunlarıyla bu romanlarda kendine yer bulur.

✏️Psikoloji ve psikiyatri bilimlerinden yararlanılır.

✏️Sembolik ifadelerin kullanıldığı bu romanların çağrışım gücü yüksektir.

✏️Bireyin iç dünyasını yansıtmak amacıyla bilinç akışı ve iç konuşma tekniğinden yararlanılır.