Fecriâti Dönemi Hikâye

Fecriati sanatçıları, Servetifünun sanatçılarının yolundan gitmişlerdir. Yazdıkları hikâyelerin özellikleri Servetifünun hikâyelerine benzerdir. Bunun yanında Fecriâti yazarları “tekellümî hikâye” dedikleri karşılıklı konuşmaya dayanan hikâyeler yazmışlardır.

Tekellümî hikâyeler, konuşma bölümleri olan hareket tasviri olmayan metinlerdir. Bu tür hikâyelerde genellikle fiziki bazı özellikleri belirten iki kahraman konuşturulur. Kahramanların bulundukları ortam bir çerçeve hikâye biçimindedir. Asıl olan kahramanların anlattıklarından oluşur. Bu türe en çok ilgi gösteren kişi Şahabettin Süleyman’dır. Bu tür çalışmalarında kadın-erkek ilişkileri üzerinde durur.

Yakup Kadri Karaosmanoğlu, bu toplulukta yazdığı hikâyelerini “Bir Serencam” (1914) adlı kitabında toplamıştır.

Fecriâti yazarları roman ve hikâye yazarken realizm ve naturalizm akımından yararlanmışlardır.

Dönemin önemli hikâyecileri:

Cemil Süleyman: Timsali Aşk (Fecriâti kütüphanesinin ilk kitabıdır.) , Ukde

Melih İzzet: Hüzün ve Tebessüm

Bizi Takip Edin

Diyariedebiyat.com ailesi olarak sunduğumuz paylaşım ve içerikleri yakından takip etmek için sosyal medyada bizi takip edin.

📌Facebook grubumuza katılmak için tıklayınız.

📌Telegram grubumuza katılmak için tıklayınız.

📌İnstagram hesabımızı takip etmek için tıklayın.

📌Twitter takip için tıklayınız.